Efsane Şiiri - Mina Özge Akyüz

Beyaz demişti
Çünkü beyazdı o
Tertemiz bembeyaz bir sayfa
Umutları olan
Baharları taçlandıran
Gökleri ağlatan güldürendi o
Efsane olmuş sevdaların yavrusuydu
Işıl ışıl bakarken gözleri bir gün
Bir şahin çıktı geldi
Gökleri delen sesiyle
O en keskin pençelerini geçirdi
Alıp gitti beyazı
O gün anlamıştı aslında
Böylesi büyük
Yönsüz sevdaların
Gün gelip nasıl efsaneye dönüştüğünü
Herkes haddinden fazla sevmişti
Mecnun Leyla Ferhat Şirin gibi
Ve bilmemişlerdi
Korumayı sahip çıkmayı
Sonunda efsane olmak düşmüştü her birine
Asırlarca ağlatan birer efsane