Efsane 22. (Yaylada yaz gezintisi)

Dağlar tepeler aşıp, çıktım yayla düzüne
Yüksekten uçan kuşlar, görüp selam verdiler
Koyun keçi yayılmış, hepsi bir kaç düzine
Misafir var diyerek durup selam verdiler

Koyunlara yaklaştım köpek üstüme ürdü
Şaşkın şaşkın bakarken, geldi yanımda durdu
Hoşgeldin der gibiydi benimle dostluk kurdu
Enikleri yanında varıp selam verdiler

Ne düşüneceğimi, bilemedim o anda
Hayat cıvıl cıvıldı canlı vardı her yanda
Canavarlar yaklaştı tehdit eden bir tonda
Bu dağlarda işin ne sorup selam verdiler

Rengarenk çiçeklerden, arılar bal toplardı
Tavşanlar bir tümseğin kenarında hoplardı
Bulutlar parça parça bir açar bir kaplardı
Güneşin etrafını sarıp selam verdiler

Hoş kokulu çiçekler, kokular saçıyordu
Kimi gonca halinde kimi de açıyordu
Unutmuştum her şeyi vakitte geçiyordu
Anılar gönlüme taht kurup selam verdile

Hiç farkına varmadan ne kadar zaman kaldım
Çayır, çimen ormanı oturup seyre daldım
Unutulmaz bir anı, felekten bir gün çaldım
Ebedi belleğime girip selam verdiler

'Ne muhteşem bir gündü' diye geçmiş içimden
O gün ne hoş etmiştim mutluydum bu seçimden
Gözlerimden yaş aktı farkı yoktu sicimden
Mutluluk deryasına erip selam verdiler