Bir çiçek, açması yasaklanmış
bir gül ama kokusu yok,
bir ceylan uzak tutulmuş suya
bir soru, yanıtını arayan.
Bir dağ aşınarak yaşadı, o kadın
yırtık bir masaldan doğurdu seni
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




orada insan, dünyanın korkuluğu..
gerçekten unutamayacağım bir benzetme olmuş
harika
Güzel bir siir,tebrikler..
orada insan, dünyanın korkuluğu.
Dünyanın korkuluğu olmaya devam hala....
Şiir muhteşem...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta