Geceye yine sen mi doğdun
Yakamozların süslüyor hasret denizini
Hırçın dalgalar gibi kabarmış kalbim
Ey gönül yine kanama vaktin mi geldi…
Yüreğimin sarıp sarmaladığı çiçeksin
Hayattan her an kopmaya hazır hercai bir papatya
Ruhun kelebekler gibi narin
Korkarım tek söz etmeye
Bir söz söylesem incineceksin sanırım
Düşlerim, umutlarım yarınlarım hep sana dair
Söylesem sen kırılacaksın söylemesem ben öleceğim…
Zamanın durduğu yerdeyim, sendeyim
Bülbülün kana bulandığı güldeyim, sendeyim
Türkülerin mateme boğulduğu yerdeyim, hasretindeyim
Sözlerin tükendiği yerdesin
Feryat figan sevdamı bağırıyor gözlerim
Sen benim istediğim yerdesin, kalbimdesin
Söyle, ben sende miyim
Bırak dalında kurusun sarı lale, lavinya
Ömür bahçeme dikip de beni hüsrana uğratma
Sevdanın da bir ömrü var
Kimi üç beş yıl
Kimisi bir ömür
Kimisinin de ömrü zamanı aşar
Ne Kerem’im ne Ferhat ne Mecnun
Bekleme benden efsaneler
Benim ömrüm hasretinle solup tükenir
Seninse güzelliğin şiirlerimle dillerde efsaneleşir…
©
11-01-2022
02:04
Kayıt Tarihi : 14.2.2022 02:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/14/efsane-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!