Yeter!
Üzülmek istemiyorum artık
Akşamlardan kaçarken gecelere düşürme gözlerimi
Uykularım yokluğunu ezbere biliyor
Acımı, acıma dokundurma yine
Sarma ruhuma tufanları
Ağlamak dert değil de
Gözyaşlarım yüreğimi kurutuyor...
Unuttum mu diye merak etme sakın
Bil ki beni bana bırakmadın
Her gören beni sen sanıyor
Sen dedikçe hâlâ içimde yaram kanıyor
Ezilmiş toprak gibiyim işte;
yağmurlara küsmüş
Adımların niye?
Niye adımların?
Soruyorsan eğer
Bu ağrının tarifi yok, zamanı yoktur
Bitmişliği kadar takvimi geldiğin an başlıyor
Bu kadar zulüm yeter
Gelişin gidişinden de beter
Külünü saran kor ateş gibi
Her seferinde canımı yakıyor...
Arzu Karadoğan
23 Eylül 2014
bir şiirin ardından
Arzu KaradoğanKayıt Tarihi : 23.9.2014 04:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeter