Efromite'ye Mektup

Efromite…
Çiçeklerin hası,mert cesur ceylan bakışlı
Selam sana
Gecenin kasvetini yırtan gözlerine selam

Yüreğimi rehin alıp gittin
Gittiğin yere beni de sevdamızı da götürdün
Düşlerimizi hayallerimizi acılarımızı umutlarımızı götürdün
Sevinçlerimizi götürdün sevdalarımızı….

Biz ki yokuşları sulardık hızımızdan tozmasın diye
Coşkuyu biz verirdik, Fırat a Dicle ye Sakarya ya
Yalanımız yoktu hayat yalan olsa da

Toz kokardı ellerimiz çünkü topraktandık
Bizim gözlerimizde korku yoktu
Ve hiç bir zaman endişe olmadı
Mazluma yar olduk zalime düşman
Hiçbir zaman duçar olmadık
Çünkü erkek gibi savaştık kaderle

Yıkılmadık yıkmadık kimseyi
Dünyaya sığmazdık,su içsek denizleri kuruturduk
Ve terlesek yağmur olurduk biz Roza…

Ateş değse bize yanardı su değse donar
Ancak fırtına tarardı saçlarımızı
Bükülmezdi bileğimiz ama yinede ağlardık
Bir gül düşünce konumuza

Öyle bir yürek vardı ki bizde
Acılara acımasız merhamete mahşer
Korkulara mezar bir yürek….
Deli değildik
Aksine tılsımlı bir zeka vardı bizde
Yinede deli dolu yaşardık

Buğday tenimizde mevsim biterdi
Zemheride bile açardık
Hoyrattık çünkü
Günsüz beklemezdi bizi
Geceye yürürdük
Yıldız yorgandı bize ay seccade
İmanlıydık çünkü
Mihrabımız rabbe bakardı
Ayaklarımız rahmana koşardı
Çok ayakkabı eskittik biz bu yolda Roza

İşte sevdam
İşte bunlara rağmen
Hayat bizi durduramadı
Ama biz bir gün hayatı durduracağız
Azrail e verince canımızı hayatı durduracağız
Ruzi mahşerde yine beraber olacağız….

Not:İnsanlar ahirette sevdikleriyle beraberdir.(Hadis-i Şerif)