Efrahu'r-ruh Şiiri - Ali Adıgüzel

canı çıksın rabbe asi olanın
o'nu tanımayanın
alnı kurusun...

boy saldı arpalar güneşe doğru
yağmur sularını hep kıskanıyor
gönüller eğilmiş kabeye doğru
'bir kız' gökyüzüne yanık bakıyor.
beni ona sevdir onu da bana.

kirli sevdaların istilasına uğramış
şehrin kan görmemiş akşamları.
ne kadar aşk biriktirmişsem ben de
gökgörmedik aşk fukaralarının
çanağına döktüm,
bakire tebessümlerin keşfinden sonra.

en dalgın vaktinde gecenin
ve gecenin en yalnız vaktinde
yıldızlardan bir yıldız
güneşin imrendiği yıldız
konuk oldu
önce kirpiklerime,
ruhumun mevsimlerine kaydı sonra
sonra içime.
beni ona sevdir onu da bana.

arpalar biçilsin güneş doğunca
öfkesinden sular göğe akıyor
şehir yatağından çoktan kovuldu
bir kız utancından yere bakıyor
beni ona sevdir onu da bana.

en deli denizlerin kıyısıdır yüreğim
yüreğim mısraların deli namlusu
azad edilse şehir
hırçın sessizliklerden
ve şiir sevda olsa
sükut-u hal söz olsa
bana ışığın kalır
güneşin kalır.

beni yâre sevdir
yâri de bana...