eflatuna üflenmiş leylak yangınlarıyla sızlarsın intiharıma
Leylaklanmış ruhundan kristal okyanuslar üflenir ıssızlığıma
İçimdeki uçurumda vahşileşmiş hayvanlar uğultuyla ağlarken
Feminence çiçeklenip kayalıklı uçurumda ağıtlarla ağrırsın
Hüznün girdabıyla küllerin körüklenir, kıskacında yangının
Ah pervane kalırım kadife kanatlarla çarptıkça yalazına
Nasıl pervaneyim çığlıklarla çarptıkça balmumu kanatlarım
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta