NİCE DAĞLARDAN BAK AKDENİZ’E
1.
nice güneş erişmez
karanlıktan bak Akdeniz’e
suların toprağı
KÖKLERİMİZ AYRI TOPRAKLARDAYKEN
denize doğru yürüdüm
deniz bana doğru
gemiler, martılar, dalgalar
üstüme üstüme geldi
HANGİ SAVAŞ DAHA KANLIDIR
KENDİNLE TUTUŞTUĞUN SAVAŞTAN
bir gecedir
milyarlarca gecenin tekrarı
insandır
KENT BAHARI
bu sessizlik
sanki yaşamaktan bezgin kent
karşıda eski bir pencere
sıralanmış yaprağıgüzel, güldamlası
ARAMAK
seni arıyorum
hiç bulamadığım seni
beni arıyorsun
hiç bulamadığın beni
ONLAR
dağ başlarında
üç beş ev üç beş çocuk
ben onlara ABC öğrettim
onlar bana bir demet çiçek
HÜZÜN OLACAK
sen yoksan
bütün günler
hüzün olacak
duymayacak hiç kimse
acının boy attığını
UZAKLAŞTIKÇA
YAKINLAŞIYOR MUYUM SANA
kaçıp gittim
ağaçlar yaprağa, çiçeğe bulanmış
bir ilkyaz günü
FİLM
mevsim kış, yaprak sarı
kuytularda gizlice çürür
zaman bir akrep olmuş
yüzümle birlikte yürür
1
ay geç doğar yarın üstüne
ansızın doğar karın üstüne
2
ay karanlığı ışığa boğsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!