Kimse çare bulamıyordu
kan renginde akan göz yaşlarıma
mide kramplarım kadar hatta daha fazla
acı veriyordu senin yokluğun
hiçmi yoksun? yoksa yokluğun
yok olmanın sınırındaki yoklarlamı dolu
eflatun sessizliği dinliyorum
kan rengi sensizliğin özlemiyle
kanların aktığı yerde güller
açmak için çırpınıyor kan renginde
gözlerim seni ararken eflatun sisler içinde
karşıma çıkan kocaman bir yalnızlık
kanlar içinde...
Kayıt Tarihi : 16.2.2009 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!