günbatımının kızılığıyla uyanır gece
uzakta kalır loş ışıklı kent
yanımda çırılçıplaksın atlas yatakta
sonsuzlaşır gözbebeklerinde alacakaranlık
rüzgârı kuşanır kızıl saçlarını okşuyorum
dudaklarını öpüyorum, kanıyor
ak göğüslerinde gezinir parmaklarım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta