Eflatun kokulu kadın Şiiri - Kemal Yılmaz 2

Tut elimden dercesine baktı
Merhaba ların altındaki veda
Güneşe gebe gece kadar ehemmiyetliydi aslında

Kifayeti yitikti kelimelerin
Çemberleri oyalı olsada
Aşkın
Devrik cümlelerle yazılmış tı
Kader ..

Çizin altını bu şiirin
Bitmek istemiyor aslında
Bu aşk..
Mecburiyete boyun eğmiş
Bir sevdayi anlatıyor

Veda zamanı gelsede
Sel aldı sokaklari
Gözlerden akan yaşlar
Bir nehir misali alıp başını
Gidiyor.....

Yazılı bir dilekçem var
Söyleyin vicdanin en karasını taşıyanlara
Vursunlar başlarını taşlara....

Eski bir hançerin açtığı yara
Kanıyor
Göğe yüklenmiş umutlar
Fısıltı kuşları sarmış her yanı
Kıyamet kadar kötü bu gidiş

Adım adim yaklaşıyoruz sona
Meyhaneler dolup taşıyor
Şarkılar vuruyor efkarin dibine
Eflatun kokulu kadın
Gidiyor...

Biraktiklarindan çok alıp
Götürdükleri
Sevmelerinden çok
Verdiği acılar son buluyor
Eflatun kokulu kadın Gidiyor