Eflatun Kefen Şiiri - Cem Dönmez

Ey efsanem! Ağıtımı hazırladın mı?
Can yonganın çığlığı, can kafesinden
Eflatun bir kefen ısmarladın mı?
Bir yer altı suyu gibiyim, sıkışmış...
Ya da bir tipi... Savrulan hiçliğe...
Bir derinliği ölçüyorum, ne kadar az
Yaşıyoruz. Çıldırmalarını çoğaltarak
Uçan kuşlar var ya, hüzündür biraz.
Ne kadar beyaz ki ellerin, bir martı
Kayboluyor avucunda. Bir inci
Dökülürken gözlerinden, yakıyor
Yaramı tuzlu su. Kalbimi katran
Katran karartan bu gece bir efsun,
Bir öldüren tılsım. Hem sağım hem solum
Engerek, çıyan ve pusu...Kuyu...
Bir derinliği ölçüyorum, ne kadar az
Dayanıklıyız. Korkmuyoruz ölümlerden
Ey efsanem! Ağıtımı hazırladın mı?
Can yonganın çığlığı, can kafesinden
Eflatun bir kefen ısmarladın mı?