Eflatun gökyüzü gavursârı Şiiri - Özay S ...

EFLATUN GÖKYÜZÜ/ GÂVURSARI

Gökyüzüne bakıyordum/ ona söz verdiğim gibi
“Yücelerde ol” diyerek
Balkonda
Sigara içip

Laf mıydı şimdi benimkisi de yani
Zaten yücelerde değil miydi ki o eflatun

Ne ay vardı/ ne de yıldızlar
Bir tek o salınıyordu orada/ sigarası zarif parmaklarında

Eflatuna boyamıştı gökyüzünü/ kendisine benzetmişti her şeyi
Zifiriliği bile/ sarışın ve kızıl ötesi

“Utanıyorum ben” hala diyordu
El mendil sallıyordu

Ay ve yıldızlardı hâlbuki utanan/ onun güzelliğinden saklanan/ kalan onun ardında
Bir tek ben biliyordum bunu

Elveda diyemiyordum/ bir türlü ama/ ayrılamıyordum
Elveda/

Elveda/
Elveda gâvursarı.

özay sağlam