Eflatun Bakışların Meali Şiiri - İmren Ç ...

çaresiz başımı;
soğuk odamın, köhne duvarlarına vurdum bu gece....
pelikan hüznüyle;
metruk sahillerin dipsiz derinliğine dalarım...
eflatun bakışlarımın meallerinden sürerim;
şehla gözlerine....
notasız ölümler bestelerim saatlerce! ! !
beynimin dehlizlerindeki gülüşlerinde hicret ederim...
kadifeden teninde;
her akşam kafiyeli vuslatlar eritirim...

beni esir alan karanlık düşlerin prensiydin sen,
baharsız zindanlara attığın;
dertli bir kış günüydüm ben.....

sözlerime feryat eden ateşler iner gözlerime,
çırıl çıplak ölümler sokulur bedenime....
korkular satın alan gece,
düğümlenen menzilimden uzak şimdilerde...
matem kokusu taşıyan cemreler,
düşüyor yüreğimdeki buz çölüne...

sol göğsüme resmedilmiş arzular,
kırbaçlanıyor tunçlaşmış bekleyişlerde..
parçalandıkça çoğalan korkularım;
üşütüyor! ! !

acıları fora olmuş sevda gemisinde,
ayrılık dümen kırdı yalnızlığa..
kibir kokan dudakları vardı sensizliğin...
kafir bir rotaydı kader;
kesişmelerden ibaret...
ağıtlar dolanmış dilimde,
ölmüş kelebeklerin figanı;
bakidir susuzluğa..
yürüdüğüm lirik bir aşk'ın
balçık tutmuş yalanlarından zevk alan karabatak düşünceler.
zifafsız intiharlara dönüşen,
vuslatsız ayrılıklar..
ölmüş gölgelerin peşinden giden,
nikahsız hülyalara kederli yürüyor ayaklarım...

heybeme doluşan isyan kokan vurgunlar...

üryan kalmış yalnızlığımda,
yalpalayan intizarlar kekelr;
mengeneye sıkışmış aydınlık...

dudaklarımda zikir eden fikirlerime;
saçılan zemheri ateş,
mahşeri bir gürültü altında..
gözlerine nadasa bıraktığım günün sessizliğinde,
kurbanlar adadım kor yüreklerde...

damıtılmış pusulara yatan ruhum;
yanıyor cehennem ateşinde.........