Eflatun Şiiri - Yasemin Korkmaz

Yine uyandım sabaha,
Mavi soluklarıyla saçlarımı dağıtan,
Denizin rüzgarıyla !
Alev aldım,
Al al oldu yanaklarım heyecanla.

Kalbime bahar geldi,
Mevsimle bir oldu bütünleşti.
Çiçeklerde misk kokusu,
Ruha değdi huzur verdi.

Aşk şarkıları söyledi kuşlar,
Gönlümde en güzel senfoni.
Denizden topladım bir demet çiçek,
Gönlümde sevdanın her bir rengi.

Gecenin matemi dağıldı,
Mesafeler uçtu gitti.
Aşk ateşse mesafe de rüzgar,
Bunu iyi bilmeliydi !

Hüzün tanımayan,
Binbir renkten geçip gittim.
Karşımda sevdam kollarında ben,
Mutluluğun her tonuyla BİZDİM ...

Ve sonunda;
Rengimi buldum,
EFLÂTUN !
Seninle aşk-ı eflâtunîydîm ...

Haydee Galli