Sevmiyorum artık seni,
Oysa eflatun en sevdiğim renktin.
Hatta her şeyimle bana denktin,
Ama artık sevmiyorum seni.
O günü kimse unutur sanma,
Ağlamaktan gözlerim döndü kan çanağına.
Ya Rabbim götürme bir daha,
Bizleri 2001’in yirmi dört ocağına.
Eflatun sevmiyorum seni,
Beklerken Diyarbakır Ali’sini,
Yenileri doğuran hamisini,
Çözemedik hala sendeki gizi.
Artık Eflatun yok hayatımda,
Renk de olsan park da olsan,
Bunca geçen yıldan sonra bile,
Bir ben bir de Ali’m olsan.
Şanlıurfa, 21.01.2013
Kayıt Tarihi : 3.9.2018 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!