Eflatun Şiiri - Zeynep Beşen

Mesela adımın kalbinde atışını
Adının kalbimde atışını seviyorumdur.
sonra başındaki eflatun hüznün
gözlerinden kopuşunu
bana istemesem de armağan edişini
sırf senden geldiği için
hüznü sevişimi
seviyorum dur mesela.
sonra bir beni güzel hatırla sözünü
bana mecbur bıraktığını
bunun ciğerlerime oturmasını
ağlamadığım çağların acısını
senden çıkarışımı seviyorum dur mesela,
sonra dillerinden isyan payını alışımı
sana mutluluk dileklerimi
miras bırakışımı
gün batarken adına dualarımı
yüreğimden okumayı seviyorum dur mesela.
sonra çimlere uzanışımı
rüzgarın yüzüme ardı ardına değişini
ve çınar ağaçlarının kokusunu
ve ceviz ağacının altından geçişimi
bunları! hep bunları
seni severken güzelleşmesini
seviyorum dur mesela.
sonra adına aykırı yaşamayacağımı
bunu sen yaşasan bile yapamayacağımı
yapmanın kendime ihanet olacağını
ALLAH (cc) ile aramdaki bağın bundan kuvvetli olduğunu
seviyorum dur mesela!
sonra inandıklarım uğruna mücadeleyi
hatta dünya üzerindeki herkese meydan okumayı
sevecek kadar göze alışımı seviyorum mesela.
kusuruma bakmayışını
ve kusuruna bakışımı
bir sonbahar günü
kalbimi yarışını
içinden sevgi hariç hepsini sağışını
kalbimin yerine kalbini koyuşunu
ve ruhumun kalbini
tereddütsüz alışını seviyorum dur mesela.
sonra bir gece vakti uykumu çalışını
sabaha değin başımda duruşunu
gözümün kapanışın da değil
açılışında karşımda duruşunu
aklımı işgalini seviyorum dur mesela...
sonra susmanın kaybetmek olduğu
son kere dile getirişimi
ağlamanın fayda vermeyişini bilişimi
gözüm kadar ruhumun da sende kör oluşunu
seviyorum dur mesela.
adımın kalbinde atışını
Adının kalbimde atışını seviyorumdur
sırf bundan dolayı
susmayı öğretme bana.