Eflasyon Canavarı Şiiri - Yılmaz Tarhan

Eflasyon Canavarı

EFLASYON CANAVARI

Maaşımız yetmez oldu.
Ocağımız tütmez oldu.
Başımızdan gitmez oldu.
Şu eflasyon canavarı.

Onun için çok söylendi.
Ha düştü,düşecek dendi.
Üstelik de hep yükseldi.
Şu eflasyon canavarı.

Sıfrdan buraya geldi.
Bir deriken,iki oldu.
Ahaaa!...Üç rakamı buldu.
Şu eflasyon canavarı.

Ezdi fakir,fukarayı.
Azdırdı hepten yarayı.
Pul eyledi tüm LİRAyı.
Şu eflasyon canavarı.

Memur,işçi hep ezilir.
Lokma boğaza dizilir.
İnşallah,kökün kazılır.
Ey!...Eflasyon canavarı.

Halı dokudu bacımız.
Bitmedi,çoğaldı acımız.
Artırdı hepten sancımız.
Şu eflasyon canavarı.

Her gün kemeri kıstırdı.
Durmadan para bastırdı.
Memurlara kan kusturdu.
Şu eflasyon canavarı.

Çok ağlatır,az güldürür.
Öldürmez de,süründürür.
İşçiye ızdırap verir.
Şu eflasyons canavarı.

Kim demiş,eflasyon durdu?
Vallahi hepten kudurdu.
Memuru sırtından vurdu.
Şu eflasyon canavarı.

Ali,Ayşe,Fatma,Ahmet.
TARHANİ diyor ki,sabret.
Düşecektir bir gün,elbet.
Şu eflasyon canavarı.
14/06/1995

Yılmaz Tarhan
Kayıt Tarihi : 7.2.2020 22:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yılmaz Tarhan