Efkarlıyım ben Şiiri - Mustafa Duyar

Hancı
Ben efkarlıyım bu gece
Yorgun halimle buraya geldim
Yolda gelirken ne bir kervancı
Ne de bir atcı rast gelmedi
Bana rast gelseydi
Yorgunluktan gidemez haldeyim diyerek
İmdat umaçaktım
Belki bana yardım edeçekti
Benden belki para isteyecekti
Belki de hayır edecekti
Ben yinede Umudum bitmeden
Cıhanı seyır etmeye başladım
Gök yüzü karanlık
Göz gözü görme halde
Gök yüzünde sadece sayısız yıldız
Yıldızların ortasında parlayan
Bir dolunay vardı
Yıldızları izleyerek buraya geldim
Onlarla vedalaşıp ayrıldık

Hancı
bu kadar Söz söylemeye bile
İnan ki takatım yok
Sesime soluğum yetmez durumda
Zaten beni bu hale getiren
O Sevdiğim yar oldu
Onu çok sevmiştim
Canımı bile feda etmiştim
varıyetimi ona bağışlamıştım.
Ben nereden bilirdim ki
Benim aşkıma ihanet edeceğini
Beni bu hallere koyan o değil
Benim ona olan aşkım dır

Hancı
Yeter artık konuşamaz hale geldim
Şu açık alana bir yatak ser ki
Orada uykuya dalım yavaş yavaş

Mustafa duyar