Efkarlı Şiiri - Hanifi Kolukısa

Ne zaman ayrılsam sıladan,
Dostlarım gözümde tüter efkârlı,
İnsanın farkı kalmaz köleden,
Hayat zindan ömür biter efkârlı.

Dost acı konuşsa gider ağrıma,
Taş değmiş gibi olur bağrıma,
Ayrı düşsem dosttan yine böğrüme,
Hasret acı acı batar efkârlı.

Yârin duruşunda bir mânâ gizli,
Siyahtır saçları hem alâ gözlü,
Hoştur muhabbeti hem açık sözlü,
Cânânım kaşların çatar efkârlı.

Bir yanda acı çeker edâlı bir gül,
Ne sevin hâline ne de hep üzül,
İçin dökemiyor mahzun çileli bülbül,
Daldan dala uçar garip öter efkârlı.

Kalbim kırık vücûdum yorgun,
Olmayacak hayâle dalarım her gün,
Dertli gönlüm kadere dargın,
Ağlar Hanifi her gece yatar efkârlı