Ne batan ne de doğan güne karşı hüzünle
Efkarlanır renklerle düşünen varlık insan
Aman aldırma demez hissederken özünle
Doğadaki gam yükü kızıl akşamlı zaman
Son ümidin elinde titreşir kara bulut
Neden ve niçiniyle sorgulayan hülyalar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta