Efkarım kırlangıç uçsun azalır..

gökyüzün de kara karga yerini
artık ördek ile turna kaz alır
ötücü kuş sarar öte berini
efkarım kırlangıç uçsun azalır

serin ve havadar o çamur ev ki
hayran eder beni mimari zevki
yuva kurma arzu iş azmi şevki
efkarım kırlangıç uçsun azalır

baharım kuş sesi ile süslerim
çatıda sevinçle ötse seslerim
her vakit içimde şevkat beslerim
efkarım kırlangıç uçsun azalır

güzellik doğada tanrı vergisi
çeşitli çiçeği gülü nergisi
eksilmez içimde bu kuş sevgisi
efkarım kırlangıç uçsun azalır

yuvasına kafi saçağın rafın
arasın da kalır bunlar arafın
çünkü ağır basar insan tarafın
efkarım kırlangıç uçsun azalır

sabah er kalkar o yakın şafaka
gün boyu peşinde gezer nafaka
insan ümit ile bakar afaka
efkarım kırlangıç uçsun azalır..