Efkardan Şiiri - Abdullah Özen

sigaramın dumanı zehir saçıyor
çektikçe içime,ciğerimi yakıyor
bu günde dumanı bir hoş çıkıyor
bırakamadın meredi efkardan

efkarımı dağıtıyor yokluğunda
meret aranıyor karın tokluğunda
midemi bulandırsada koktuğunda
bir türlü vaz geçemedim efkardan

kaldırdım attım,ağzımdan düşmüyor
yerden-yere çaldım kızıp küsmüyor
cayır-cayır yaktım,gık'ı çıkmıyor
atamadım bir türlü,efkardan

yatarke bile baş ucumda duruyor
uyanır uyanmaz gözüm onu arıyor
sadık yarim oldu bedenimi sarıyor
dert ortağımı atamadım,efkardan