Bir ceylan gezer,
yalnızlığın sessiz koylarında
kan sızar yarasından
ağlar sessizce
Efkarı yakar duyanları
Efkarıyla dolaşır,
kan eyler kıyıları
Avcılar toplanmış,
göz eyler yarasına
Ceylan, düşmanı
dost sanar davasına
Baktıkça maziye
sızlar yaraları
dost dediklerinde hançer,
gözlerinde zulm görür
Döner tekrar, tekrar döner,
Neşelerin kenarından
efkar ülkesine...
Kırılmış kalbinin,
sızısı acıtır
geçer diğer acıları
Beklerken ölümü
Artar tüm sancıları.
Çöker dizlerinin üstüne
Bakar son yarasına,
son 'dost' sandığından
Gömer başını sulara
Kurtulur son nefesinde
son acısından.
Kayıt Tarihi : 28.8.2006 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni bir sitenin forumunda dost sandığım, adaletli olmaya çalıştığını sandığım kişilerin kırmasının etkisiyle yazdığım şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!