Deli poyraz kızmış yine bağırır,
Toz duman içinde Efkâr Tepesi.
Kütüklemiş yine tipi savurur,
Kar boran içinde Efkâr Tepesi.
Gökler karardıkça aklı bulanır,
Çoruh alt ucundan kıvrım dolanır,
Hiçbir güç sökmeyen kaya sallanır,
Bir tufan içinde Efkâr Tepesi!
Yıldırım görülmez düştü kayboldu,
Geldi Nuh tufanı yerini buldu.
Dereler düzlendi kar ile doldu,
Zor zaman içinde Efkâr Tepesi!
Dal dal ayrılıyor dallar sızlıyor,
Dalları kırıyor tipi vızlıyor,
Eyüp Artvin’inden seni izliyor,
Gönlüm hayran sana Efkâr Tepesi.
Eyüp Şahan
Artvin 14.1.1969
Kayıt Tarihi : 22.1.2012 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (19)