Efkâr Tepesi Şiiri - Turgay Kılıç 2

Efkâr tepesi hiç bukadar bulutlanmamıştı
Gözlerim yağmur bekler
Okyanuslar insin ister yeryüzüne
Gönlüm ise bu bana reva mı der,
gözlerime
Yanmayı ben değil,
sen ey gözlerim sen
Yâri görünce sen ondan Taşımadın mı
Gönlüme?
Şimdi dilersin yağmur
Bulutlar inse okyanus olup
O ilk bakışınla
Yaktığın ateş söner mi sanırsın
Yoksa Efkâr tepesinde gözlerinden sızan
Damlaları gizlemek midir niyetin
Ey gözlerim?
Efkâr tepesi hiç bukadar bulutlanmamıştı
Gözlerim hiç bukadar yakarmamıştı
Gönlüm ise bu duruma hiç şaşkın değil oysa
Yanmayı yaşamak bilen gönlüm
Halinden memnun
Aşık olmak bir ateşin kıvılcımı ile
Karanlık ta
Bir iz bulup yol almak değil mi?
Yürüdükçe büyüyen bir meşale
Eğri yolları gönül gözüyle doğrutan
Yanan gönül değil mi?
O vakit neden dilersin yağmuru
Ey gözlerim?