Fakir'in Efkar Tepesi olur
Fakirleşirim ben yine.
Haydi! Gel gelebilirsen
Haydi! Tut tutabilirsen
Efkar bastı gönlümü yine.
Kervansarayın yanından ulaşınca kayalıklara
Şöyle bir bakıyorum aşağılara.
Taşlar,çalılar
Ve bir bir sıralanmış fotoğraflar,
Sevdiklerim hayallerimde buluşuyor yine.
Bu tepe benim tepem,
Gönlümün güzeline bakar gibi bakıyorum.
Bir yanım Çeper, bir yanım Lice Ovası,
Bingöl Hani derken Efkar Tepesi'nden habersiz,
Lice'ye yöneliyor sessiz sessiz
Bütün arabalar.
Yol Çatı'sına kadar yürüyorum yine.
Efkar Tepesi!
Gönlümün efkar dağıttığı,
Kah havalandığı kah yuvarlandığı yer.
Neler düşlüyorum neler,
Bazen dünyanın en iyi insanı olup,
Yokluğa çare oluyorum.
Bazen en adil hakanı,
Zalimlerin başına balyoz vuruyorum.
Bazen de efkar efkar
Sevdiklerime uçuyorum.
Görün görebilirseniz
Gelin gelebilirseniz
Şu an bütün dünyam Efkar Tepesi'ndeler.
Lice Çeper Köyü-1981
Mustafa ÇetinkayaKayıt Tarihi : 30.7.2015 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Görev yaptığım köyde Efkar Tepesi adında bir yer yoktu.Ama benim gönlümde vardı.Canım sıkıldığı zaman eski Bingöl yolundan yürüyerek Lice ovasını seyrettiğim dağın yamacında büyük taşların olduğu bir yükselti vardı.O taş yığıntılarının üzerine oturup ovayı seyretmek bana keyif verirdi.Bu yol,benim seyir yerimin yanından ovaya doğru giderdi. Fakir Baykurt un Efkar Tepesi, etkilenerek okuduğum bir kitaptır.Onun içinde Lice ovasını seyrettiğim o yükseltiye ben kendimce hep Efkar Tepesi derdim. Bu satırlar da orada yazıldı.
Dün akşam yanından geçerken çocukluguma geri dönmek ve gidip tepesine kurulmak geldi içimden ancak; kel Çeşme de zamana yenik düşmüş o eski ponza taşı tepeliği gitmiş ve betonlaşmıştı. Eh şanına layık bir de mermer yazıt yapıştırılmıştı tam alnının ortasına.(.......)Hayratıdır diye.
Suyu kurumuştu tamamen, ne teknesinde sülükler vardı artık, ne çevresini sarmalayan çayırlık alandaki çiceklerde uçuşan yaban arıları.
Ay bile bakımıyordu yüzüne.
TÜM YORUMLAR (3)