Efkar Sarıyor Şiiri - Tahsin Emek

EFKAR SARIYOR

Göz görmezse gönül katlanır imiş.
Benim gönlüm asla katlanamıyor.
Her geçen gün acı eksilir imiş.
Bendeki acılar hep çoğalıyor.

Derdin devaları sabırmış derler.
Sabreden murada erermiş derler.
Kalb’e karşı! Kalbler karşı dır derler.
Benim kalb’im karşılığı görmüyor.

Bendeki bu talih körden de beter.
Nere konsa orda baykuşlar öter.
Hayatım azapla hüzünle geçer.
Kahretsin acılar zeval vermiyor.

Katlanır dertlerim döner kedere.
Kahpe felek güldürmedi bir kere.
Kul olurum güzel denen sözlere.
Her deminde şansım geri tepiyor.

Gönül verdiklerim! Taştan Kalb taşır.
Uzaklardan geçer sabrım taşırır.
Bilmezler ki benden ömür aşırır.
Varıp da yanıma selam vermiyor.

Herkese can demem bilesin dedim.
Bendeki yerini sen gör istedim.
Seni görmek için ne çok bekledim.
Meğer canın benim kadar sevmiyor.
TAHSİN EMEK