Efkâr-ı arzudan dostlar bu halim.
Mevlâ’dan asla değil şikayetim,
Bir kadeh meyde söylenir rivayetim,
Sen de dem olurum, olmaz nihayetim.
Derd-i çok olanın var mı ki hikmeti,
Nerden varolmuş dünyanın hakikati?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ah sen ne güzel bir adamsın be abi.
Efkâr-ı arzu koydum uzaklığın adını,
Yasaklanmış mı vuslat, bulmaz mı hiç yolunu?
Bu şiiri cok begenmistim.Yorumlamanizida beğeniyle dinledim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta