Efkar Şiiri - Engin Köykolu

Efkârın en uç noktasındayım yine
Bir gün de huzurla gülebilecek miyim?
Yine sabah oldu diye
Bir gün olsun sevinecek miyim?

Her gün dünü özlemek yerine
Geleceğe umutla bakabilecek miyim?
Hayatın tüm dertlerine
Bir gün elveda diyebilecek miyim?

Korkmadım yalnızlıktan geç kalmaktan
Yorulmadım vuslatımı aramaktan
Nefesim kesilip gözlerim kapanmadan
Ömrümün neşesini bulabilecek miyim?

Hangi rüzgâr alır götürür beni
Hangi çağlayan sürükler denizlere
Yüze gülüp arkadan vuran yüzsüzlere
Bir gün bir tokat atabilecek miyim?

Ilık bahar kokusunu hissettim
Mutluluğa yaklaştım sanki bir an
Sanki benden fersah fersah uzak duran
Sonsuz mutluluğa erebilecek miyim?

Dağları devirip yerle bir eden
Suları kurutup ser sefil eden
Canları var edip sonra yok eden
Hayatın sırrını çözebilecek miyim?

Mevzum tek değil ki efkârım dinsin
Çözümü bulunmaz ki dertlerim bitsin
İsterse bilginler heyeti gelsin
Bu sorulara bir cevap bulabilecek miyim?