Efkâr Şiiri - Edim Ahmet

Ne desem de efkârımı silemem,
Çilekeş gönlümün zor günündeyim.
Şâd olup da güler miyim bilemem,
Ecelle uğraş; al-ver günündeyim.

Ah dedikçe bir ah daha der oldum,
Divaneye döndüm, derbeder oldum.
Ne zaman ki sevdim ve sever oldum,
Cümle derd-i gamın var günündeyim.

Edim diye adımızı dyurup,
Yüreğimi çile ile yoğurup,
Melûl melûl bakma karşıma durup,
Yanar oldum, yanar har günündeyim.

Çankırı - 2004