Efkâr bastı beni evde dururken
Aklıma sen geldin anla vicdansız
Saçlarım siyahtı ak ile doldu
Cımbızlarla çektim inan vicdansız
Ömür boyu koştum çilem dolmadı
İstedim Allahtan benim olmadı
Bir gün gelip bana hatır sormadı
Ben gözünde tektim hani vicdansız
Her zaman gönlümde bazen düşümde
Bin bir çiçek gördüm onun döşünde
Taştan taşa çaldın beni peşinde
Ben kendime zehir ektim vicdansız
Gurbet bana ıssız kimseler bakmaz
Binlerce çiçek var sen gibi kokmaz
Durmuş gönül çayı bir daha akmaz
O verdiğim sözde pektim vicdansız
Aldırma Mustafa gam ile keder
Bir kervan geçiyor nereye gider
Yüklemiş göçünü evi terk eder
Seni görmek için sektim vicdansız
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!