mevsim artık sonbahar
dökülüyorken sararmış umutlar
işte,gitti son kuşlar,
hicran yarası sarmak bana kaldı.
yüzüme dert sürülmüş gibi
alnımda yalnızlığın tırnak izleri
kulağımda sevgilinin yalan sözleri
onlara inanmak bana kaldı
avucumda sakladığım gül yapraklarım
hala aklımda gezdiğim sokaklarım
üşümüş kar tutmuş ahh şakaklarım
yalnızlığa ağlamak bana kaldı
üzülürmüş insan unutulduğunda
içinde bir yer acırmış yar sorulduğunda
ellere binbir mutluluk sunulduğunda
hüzne sarılıp yatmak bana kaldı
gözler ışıltıdan eser ne gezer
insan böyle sevdimi kendinden geçer
gideni,kalanlar nafile bekler
gözlerim ufukta takılı kaldı..
Kayıt Tarihi : 3.8.2007 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözlerim ufukta takılı kaldı..yüreğine sağlık.
Hüznün damla damla sel olup aktığı bir şiir. 10
Bana bir şiirimden iki mısrayı hatırlattı:
Çok derinde şimdi yaram, birşey kırık içimde
Elimdeki zehir olsa içerdim bir içimde
En sevdiğim mısralar:
üzülürmüş insan unutulduğunda
içinde bir yer acırmış yar sorulduğunda
ellere binbir mutluluk sunulduğunda
hüzne sarılıp yatmak bana kaldı
Gözlerinizden ışık, dudaklarınızdan tebessüm eksik olmasın.
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)