Bu akşam efkar kokuyor gökyüzünde yıldızlar.
Esiyor ağır ağır,
Gam yüküyle bir rüzgar.
Bulutlar simsiyah,
Kararmış kederinden.
Gece karanlık,
Ay solgun bakıyor dünyaya hüznünden.
Sanki bir çimenlik gibi durgun, deniz bile,
Dalgalar dizgin vurulmuşçasına,
Gömülmüş sessizliğe.
Sahiller ıssız,gökyüzü matemli.
Sokaklar sesiz,
Yüreğim suskun ve de elemli.
Şehir yas tutarcasına suskun,
Öyle bir akşam işte.
Sanki bütün kainat küskün.
Adem Karagöz
18/04/1998
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!