Paylaştığımız gökyüzü aynı deyip avutsamda kendimi
Çaresiz bir eylemdir sana doğru savurduğum bu uzak öpücüğüm.
Ah bu sevda ah bu ayrılık ah bu senli yalnızlığım benim.
Bir bir koparıyorum gizli bahçemden en siyah gülleri.
Düşler kuruyor düşler bitiriyorum küçücük evrenimde.
Nasılda artırıyor bu sevda türküleri büyütüyor yangınları
Her şiir her şarkı biraz daha kundaklıyor hasretleri
Hele bu sonu gelmeyen arsız münasebetsiz düşlerim
Tatlı bir rüzgarın kollarına atıp kendimi gitsem egeye.
Olur ya bronz bir İzmir akşamı düşersem fikrinize
Beni hatırlar belki tutturursunuz bir Rumeli havası…
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!