Efkar Şiiri - Necmi Dayan

Didim'e gidersin bu yaz. O bacaklarını sıcak kumlara gömersin akşamda bir duble sek ve hakiki rakıyı biplersin haydi bakalım şu bastonlardan kurtulmada göreyim ben seni.
Kuvva bıyıklı dedem güldü. Doğru söylersin be çocuk dedi amma gel gör ki annen hacı oldu...
Beni tutma. Annen ve kızı beni bekler...

Anladım ki; sohbeti güzel kalbi mükemmel bir insanda hayatımdan çıkıp gidecek. Bu insanlar çok azaldı ben de...

Ofise girdim. Bir an, içinde soğumuş kahve olan bardağı tuttum. Sek rakı niyetine Kuvva bıyıklının yerine yudumladım.

Eh dervişin fikri mi zikri mi her neyse efkarlandım diyelim...