Efkar Şiiri - İrfan Ünübol

Ayrılıklar mevsimi sonbahardır bilinir
Yaz aşkları çizilir, hatıralar silinir
Yaprak dalı bırakır, bülbül gülü terk eder
Ayrılığın hüznünü insan bugün farkeder

Yapraklarım sarardı, çiçeğim hep kırmızı
Eylül geçti gidiyor yüreğimde bir sızı
Kısalsa da gündüzler, haz veriyor yaşamak
Uzayan gecelerde yıldızları okşamak

Üç gün demez göğsüme çiçeğimi takarım
Kalp kırmam, gönül yıkmam; ben işime bakarım
Haksızlığa direnir, güzelliği överim
Ticaretten anlamam sevilmeden severim

Günlerim boşa geçer rüyalarda görmesem
Gönlümdeki coşkuyu ayağına sermesem
Sözümü az ederim gözüne dalmayınca
Yazımı güz eylerim ümidim kalmayınca

Harika bir yaz oldu, anlayana saz oldu
Yürek yandı köz oldu, bakışmamız söz oldu
Sonbaharda sabreder, kış boyunca özleriz
Dayanılmaz hasretle ilkbaharı gözleriz

Bir mevsimlik ömürdüm sayılıdır günlerim
Geceleri inlerim, sessizliği dinlerim
Anılarda yerleşir dilden dile aşarım
Gözüm arkada kalmaz gönüllerde yaşarım