Efkar Şiiri - Gecelerin Bekçisi

Sesiz Bir Sokaklarda Yanlız Yürüdüğüm ışıksız Yollarda Sesizlik Alır Beni Götürür
umutsuzluğa Ay Doğdumu Bahtsiz Yüzüme Geceler Hüzünler Vurur içime içime
Ellerim Titrer Hislerim O An Biter Efkar Başlar Kafam Hafif Dumanlı

Bir Deniz Kenarında Yıldızları izler Yanlızlığmı Gideririm Sensizliğin Yok Bir Çaresi
umutsuzluğa Kapılırım Geceler Çöker üstüme Etraf Duman Duman olur varlığım yok olur.
Hayat Değil insanlar Yalan Dünya Gerçek insanlar Yalan.. Benim Ömrümden Alan
Fani insan....

Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir Kuş kadar güçsüzsem bir nedeni vardır...