Efil Efil Şiiri - Can Barış

Bir ahu gözlüye vuruldum kaldım
Yaraladı sinemi derin yerinden
Ateşler içinde yandım kül oldum
Yüreğimin başında es efil efil

Estikçe titresin ruhum inceden
Manalar ararım tek bir heceden
Bir meltem olup da kara geceden
Sokağımın başında es efil efil

Dillere düşmeden gel ilk fırsatta
Ver derlerse hesabım var sıratta
Diyeceğin varsa bana anlat da
Uykumda düşümde es efil efil

Düşümde görsem bin şükür derim
Hayalinle raks eder göz bebeklerim
Kalsam çöllerde dahi seni beklerim
Serap olup döşümde es efil efil

Öyle bir es ki ölüm yok olsun
Bir nefesinle zulüm yok olsun
Bugünüm, yarınım, dünüm yok olsun
Boran olup kışımda es efil efil

İşte bu esintiye kaldım müptela
Ayakta kaldıysam o da güç bela
Sakın ha deme sen bana elveda
Bir ömür başımda es efil efil