Efendimizi Ziyaret Şiiri - Yunus Yiğiterol

Duydum ki sana gelir, buradan bir kafile,
Nasip olur mu dedim, ben günahkar gafile,
Hem çok dualar ettim, hem de kıldım nafile,
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Varır varmaz beldene, hemen ravzana koştum,
Sevincimden ağlıyor, heyecandan bir hoştum,
Durmamıştı gözyaşım, hem çağladım hem coştum
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Mescidine vardıkça, hep kendimden utandım
Kur’an okudum biraz, sonra da seni andım
Yıllardır nefse uydum ve şeytana aldandım
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Gittik Uhud dağına, kayalık ve taş vardı
Kalbimde bir burukluk, gözlerimde yaş vardı
Yalnız ağlayan ben değil, bir çok arkadaş vardı
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Orada yatıyordu, ashabından yetmişi
Hem de şehid olmuştu, Efendimin bir dişi
Baktım ağlaşıyor, oradaki her kişi
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Şu sözü buyurmuştun, hafızamdaydı izi;
“Biz Uhud’u severiz,Uhud da sever bizi,
Selam verin Uhud’a, mutlak selamlar sizi”
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Cennetü’l-Baki’dedir, ümmetin yıldızları,
Hem Peygamber eşleri, hem sevgili kızları,
Ne bilir kıymetini, çağın akılsızları
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Hendek kazdığın yerde, ne hendek var ne eser,
Her taraf bina olmuş, sıcak bir rüzgar eser,
İçimdeki acıyı, bilebilsem ne keser?
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

“Kuba Mescidini de, unutmayın “ buyurdun
O günler insanlığa, Sen çağrını duyurdun
Oldu Medine şehri, artık Senin son yurdun
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.

Medine’ye elveda, vaktimiz geldi-çattı
İçimdeki hüznüme, yeni hüzünler kattı
Bu ayrılık bağrıma, bir hançer olup battı
Şefaat eyle bize, Ey Allah’ın Elçisi.