Efendimin Emaneti Kudüs

Kudüs anadır, bağrımda kanayan yaradır,
Kirli eller uzanmış bizi koruyan gölgene,
Kudüs vatan olmadığı her an bahtım karadır,
İzin vermez Yaradan, Yahudiler giremez bölgene.

Sen anasın, sen yarsın, sen ilmime şayansın,
Sen gönlümde kanayan, bitmez bir vâveylâsın,
Aciz gönlümün ferahlığı, kalbime mühürlenmiş nişansın,
Peygamberimin emaneti; Mekke ve Medine'ye türbânsın.

Biçareler sana talip olmuş, bilmezler seni melekler korur,
Analar uğruna canlar feda edecek imanlı yiğitler doğurur,
Öyle bir avuç sefil ancak boy aynasında birbirlerini korkutur,
Ol der Rabbim! Buz keser bedenleri, kansız damarları kurur.

İlmim yoktur Rabbim. Sen ilim ver Resulullah ümmetine,
İmanım zayıftır İlâh'ım. Sen iman gücü ver kullarına,
Hüküm senindir Allah'ım, gam verme zikreden kalplere,
Kudüs senindir Efendim, kimse dokunmasın; melekler gönder sûrlarına..