Efendim Ve Aşıklar Şiiri - Mehmet Çelik 5

EFENDİM ve AŞIKLAR

İnsanlar puta tapar
Helvadan neler yapar
Acıkınca birini
Akşamleyin yer yatar

Yarımada bitmiş halde
Kalpleri kinli halde
Kölelik ZUL görmedi
Vahşileşen en son halde

Kan davası aldı gitti
Zıvanadan çıktı gitti
Kabile savaşları
Canları alıp gitti

Sabileri gömdüler
Kardeşleri böldüler
HAK yoluna girince
İnsanlığı gördüler

Kölelik kaldı geri
Sevdalar geldi geri
"GÜL" bu diyarda bitince
Kokusu geldi geri

Mekke'de bir GÜL açtı
Kokuyu güzel saçtı
Mekkeli bu insanlar
Mevlaya elin açtı.

Öyle bir geldi RESÜL
Putları serdi RESÜL
Kaynaştırıp insanları
Sevgiyi kattı RESÜL

İşkenceye göğüs gerer
PEYGAMBER'İ (sav) candan sever
Bunlar öyle Sahabeki
Her lafzıyla RESÜL över

Sahabeler HAK yolunda
EFENDİMİİN sağ kolunda
Sevabı hep alırlar
Gittikleri HAK yolunda

Sahabeyi kiram yolu
Öyle güzel ikram yolu
Ölüme gittikleri
Sevdalı cihat yolu

Sahabeyi kırmayasın
Onlara kin duymayasın
Bir yanlışa kapılıp
Sakın ha sövmeyesin

Sahabe şehit düşer
EL ayak bir SER düşer
Korku yok hiçbir zaman
Sineye bir AŞK düşer

Aktı yaş yanaklara
Lebbeykli dudaklara
Peygamberi görmek için
Düştüler sokaklara

Peygamberin yoldaşı
Olmuş idi sırdaşı
Zarar gelmesin diye
SIDDIK uzatır başı

Melekler haya eder
Terbiye görür gider
OSMAN'ın kokusu
Koklayıp hemen gider

Yanık sesli BİLAL okur
Sinelere güzel dokur
Bendeki bu sevdayı
Kaynatır fokur fokur

VAHŞİYE bir nur geldi
Vahşiliği yere serdi
EFENDİMİN gül yüzüne
Kanmadan yine geldi

Yanız gezer, yalnız yaşar
Peygamberi sever beşer
EBU ZER'e ateş düştü
İslamı arar deşer

İdamlık bir GENÇ gelir
Gençleri GIFFAR görür
İnsanlık yok demesin
Diyerek kefil olur

Arayan bulur idi
Sevdayı sorar idi
SELMAN'ın aradığı
HAK olan İslam idi

EL EMİN gelsen gayrı
Düşlerime girsen gayrı
Açtım elim bekliyorum
Ellerimi tutsan gayrı

Susadım inan sana
Doymadım kana kana
Çıkmak için şimdi burdan
Uzatsan kolun bana

ÇELİK senin aşığındır
Kaldığım yer KOĞUŞUMDUR
Görünce seni düşte
Sevdalı görüşümdür