Efendim (Kutlu Doğum-2009 Anısına)

Görmedi gözler O’nun gibisini,
Güne şems, geceye kamer Efendim!
Giydi ilâhî nurdan giysisini,
Peşinden de geldi zafer, Efendim!

Zulüm vardı, ortalık toz dumandı,
Kadın-erkek, çocuk; haller yamandı,
Feryatlar yükselmiş; aman amandı!
Bir sen kurtardın Peygamber Efendim!

Geçmiş zamanın tâ derinliğinden,
Süzülüp tarihin gerginliğinden,
Sonsuz rahmetinin enginliğinden,
On beş asırlık bir haber Efendim!

Yaşıyorsun, yaşamalısın dâim,
Önderliğinde İslam oldu kâim,
Eşin yok, ağyarın ölü, yâ nâim,
Müminler diyarı, makber Efendim!

Kabirler, âhirete giden yoldur,
Amel defteri ya sağdır, ya soldur,
Nimet de, azap da hepsi çok boldur,
Ümmetine yoktur keder Efendim!

Sana kanmayıp, fuzuliye hâmil,
Sevmeyen, sevilmeyen değil kâmil,
Şefaatin, sırf ümmetine şâmil,
İnanmayan olur heder Efendim!

İns,cin şeytanlarına kulak asan,
Ümitsizliğe düşüp kara basan,
Adı, olsa da Hüseyin ve Hasan,
Münkir, cehenneme gider Efendim!

İhtiyarlık, karını döktüğünde,
Taşınmayan ağırlık, çöktüğünde,
Azrâil, ruhu candan söktüğünde,
O an çaresiz kul, n’ider Efendim!

Herkesin derdine düştüğü günde,
Güneş de tepelere indiğinde,
Günâhlarımız sırta bindiğinde,
Sen’den başka var mı rehber, Efendim?

Sahip çıkılmamışsa emanete,
Emanet, uğramışsa ihanete,
Layık olunan kesin âkibete,
Gidilmez mi, teker teker Efendim?

Hakkı, korkmadan haykırıp diyene,
Hep helâlinden kazanıp yiyene,
Allah’ın emrine göre giyene,
Cennet için Sen’sin önder Efendim!

Gâye, dünya ve âhireti imâr,
Bu imârda Nebi, en büyük mimâr,
Bina temelinde; Yâsir ve Ammâr,
Bu eserde, Sen’sin ender Efendim!

Ailedensin, içimizden biri,
Gönlümüzde capcanlı, her an diri,
Ey iki cihânımızın Serveri!
Cansın, ebeveyn, birader Efendim!

Geçer ömür, tevekkül bize düşer,
Yazılmışsa eğer, yük dize düşer,
Âkilsek, teklif hepimize düşer,
Değişmez, görülür kader Efendim!

Allah’tan gayrı ma’buda tapana,
Hür irâdesiyle Hak’dan sapana,
Bir baş için taş girmişse sapana,
Kendi edene, kim ne der Efendim!

Ebedî saadeti biliyoruz,
Yâ Rabbi, onu Sen’den diliyoruz!
Mâsivayı kalpten tam siliyoruz,
Bekle bizi,yakın sefer Efendim!

Çoğalacak Muhammed ve Ahmet’ler,
Gerekirse çekilecek zahmetler,
Bilinmeli; zahmetledir rahmetler,
Rahmetin âleme yeter Efendim!

Yoktur Allah Rasulü’nden fazılı,
Dört kitapta da bu böyle yazılı,
Çıkarsa haddini bilmez azılı,
Olmaz mı hayatı beter Efendim?

Dememişler miydi, soy sopu kesik?
Muhammedîler fazla, onlar eksik,
İmansız bir hayat, seviyesizlik,
Sana tân edenler ebter Efendim!

Anılırsın ezanda Allah ile,
Duymayanlara ne desek nafile,
Bir gelsen de, Sen’i görseler bile,
İnanmaz Ebu Cehiller Efendim!

Kalbi katı olanın ömrü laşka,
Bakıp gören, duyup anlayan başka,
Sen’i tanıyan hiç gelmez mi aşka?
Niye öldürmedi Ömer, Efendim?

Teşrifinle küfrün ateşi söner,
Keser döner, sap döner, devir döner,
Zâlim iner, gerçek süvari biner,
Sana hasretiz kadın-er Efendim!

Bütün güzelliklere müstahaksın,
Şâhidiz ki, son Peygamber-i Hak’sın,
Baştan ayağa; her şeyinle paksın,
Bize de yanın da yer ver Efendim!