Dikkati çok dağınık hep ses duyar gibiydi,
Efendim, diyerek, şahsıma sesleniyordu…
Bir şey değil, diyorum tekrar sesleniyordu,
Harf bile konuşmadım, desem anlamıyordu…
Size bir şey demedim, desem de anlamıyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta