Efendim Şiiri - Cevat Varlı

Bam telimiz kopmuş bozuk kafiye
Bu da bilmem kimden bize hediye
Ümit yüklü kervan geçmesin diye
Köprüleri biz mi yıktık efendim?

İsyan bayrağı çekip devletine
Kaptırıp yakayı it illetine
Kazara uyup gavur milletine
Küfürbaz mı olup çıktık efendim?

Bakarak üç beş soysuzun lafına
Geçilir mi hainlerin safına?
Sığınsak da Hak'kın engin affına
Vicdan azabından bıktık efendim.

Nutuklardan yana karnımız toktur
Haysiyetten yana şansımız yoktur
Gururdan vazgeçtik o bize çoktur
Onuru zindana tıktık efendim

Girince meydana titrerdi alem
Sehpalar da neymiş duymazdık elem
Önümüzde zaten kırıktı kalem
Susmazdı dilimiz haktık efendim

Ben ülkeme ülkem vurgundu bize
Bütün kinleri kusmuştuk denize
Bulutlara karanfile nergize
Birde hilale aşıktık efendim

Endamımız vardı düşmüştük dile
Sinemiz çarpardı insanlık ile
Yıldızlar gibi de olmasak bile
Yakamozlar kadar şıktık efendim

Dem bu demdir dersin dize vuralım
Hangi ruyamızı hayra yoralım
Dost düşman şaşırdı nerde duralım
Kefenimiz kadar paktık efendim

Hazan uğramamış irem bağının
Sisli doruklarla karlı dağının
Yurdumuzun taşıyla toprağının
Gül kokusuna yanıktık efendim

Fikrimize kelepçeler vuranı
Sürüklerdik önümüzde duranı
Bilinir ki ömrümüzün her anı
Ağyar gözünde sanıktık efendim

Bunca sıkıntımız Hak'ka revamı?
Yuttuğumuz zehir bize deva mı?
Kime anlatayım şimdi davamı?
Hani mahşerde tanıktık efendim

Ben halkının bağrı yanık ozanı
Sevemedik gitti böyle düzeni
Her fırsatta gördük oyun bozanı
Yine dişimizi sıktık efendim

Dostsun dostluğunda sadık bendeyiz
Dönenler boğuldu bizse sendeyiz
Gayri geri dönülemez gündeyiz
Zira gemileri yaktık efendim

Her ne yana dönsek bir çirkef saha
Sizin köyden görünüyor mu vaha?
Can gırtlağa geldi sabır mı daha?
Zelil künyesini taktık efendim

Yarsın, Rüzgari'nin sitemidir bu
Sazın da sözün de hitamıdır bu
Bilmem affedilir hata mıdır bu?
Hep elin ağzına baktık efendim.

17,02,1996
İzmir