Efendim Şiiri - Mehmet Sancak

naz ile hatırla yapılan işten..
hayır gelmez inan olsun efendim,
acı düşüp yakarsa o yüreğini,
son pişmanlık fayda vermez efendim.

küçüklerde sevgi hürmet kalmamış..
insanlıktan nasibini almamış,
selam’ı sabah’ı kenara itmiş;
böyle deme, kendini gör efendim.

yiyiciler horan teper başında..
fayda vermez,raks’esi var kaşında,
sevmediğin, ekmeğinde aşında;
bu şekilde sevilmezsin efendim.

çekilmez inanın güneş’e perde..
göğüs germelisin olmadık derde,
karşı koyamazsın,hak’tan gelene;
haline bir şükret,şükret efendim.

gitmesin’mi şimdi kızlar mektebe..
ne diyecen sorarlarsa, herkese,
elin oğlu yazdırırken merkebe;
bu kadarda cahil olma efendim.

abdest’siz namazı kılmak olurmu..
ALLAH’ım görüyor aciz kulunu,
istersen bir düşün sende sonunu;
kul hakkıyla gidemezsin efendim.

oturup beklersen bir fayda elden..
eser kalmamışsa gülüşlerinden,
haram ile içilen kızıl şerbetten;
mutlaka bir zarar gelir efendim.

sevgiyi,hoşgörüyü intikam sandın..
gittinde beş kuruşlık mala aldandın,
aklınca küffardan intikam aldın;
doğrulda bir, kendine bak efendim.

gönülden gönüle yolun yok ise..
bağırma boşuna,gelmişsin dize,
yardım etmemişsen hiç kimsesize;
yolların tıkanmış senin efendim,

zalim yapar,alim çeker cereme..
sürüklersin sevinç’leri eleme,
yazarım yazarım gelmez kaleme;
bunun sonu ne olacak efendim.

bülbüller konmasın gönül dalına..
bir kez olsun gelip, baksan halıma,
bir helalik salsan artık dost’lara
yarının pek parlak değil efendim.