Kimliğimin kişiliğimin, henüz başlangıcında,
Ana rahminde serencama doğru yol alırken…
Yaratılma hilkatim bir ilahi vuslattı değil mi?
Oluşum safhasında ki, ahenk derinliğinde...
Hamiyetin, şefkatin ve merakın enginliğinde.
Umudun yolculuğuna, ağlayarak çıkıyordum…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta