Efendim Şiiri - Yusuf Dursun

Rü’yâma giren nazlı nigâr oldun efendim
Göğsümde açan gül gibi nâr oldun efendim

Buz kesti vücudum kara kışlarda yaşarken
Dünyamı saran taze bahar oldun efendim

Kuşlar gibi daldan dala beyhûde konardım
Ömrümdeki en doğru karar oldun efendim

Vazgeçti gönül yapma çiçek bahçelerinden
Ruhumda açılmış gülizâr oldun efendim

Sıyrıldı başım nur ile pespaye duruştan
Halimdeki gül soylu vakar oldun efendim

Dünya da sen oldun bana ukba da sen oldun
Âlemdeki en kutlu diyar oldun efendim

Sevda nedir âşık kime derler bilemezdim
Lâyık mıyım âh sen bana yâr oldun efendim