Efendim Şiiri - Mustafa Yaralı

Nerden sardın belâları başıma?
Atsam dedim, atamadım efendim.
Zehir kattın ekmeğime, aşıma,
Yutsam dedim,yutamadım efendim.

Biraz olsun bana umut verince.
Dalım gittim hayal dolu sevince.
Davetsiz belalar başa gelince,
Kaçsam dedim, kaçamadım efendim.

Zincir vurdum dur duraksız ömrüme.
Kahır kattın kahır dolu zulmüne.
Bir gün olsun erişilmez gönlüne,
Batsam dedim, batamadım efendim.

Sen var idin aldığım her nefeste,
Dilimde güfteydin, kalbimde beste.
Sana kaçan can kuşu mu kafeste,
Tutsam dedim, tutamadım efendim.

Bir hâl oldum deli gibi sevipte,
Can mı kalır can yüzünü görüpte.
Çok istedim yüreğine girip de,
Yatsam dedim, yatamadım efendim.

Garip kaldım bunca yalvar yakarda.
Yer vermedin bana uçta, kenarda.
Neyim varsa haraç-mezat pazarda,
Satsam dedim, satamadım efendim.

Bunca ezâ, revâ mı ki kuluna.
Urgan sardın ayağıma, koluma.
Sen demeden her şeyimi yoluna,
Saçsam dedim,saçamadım efendim.

Yaralı’yım sen bilirsin derdimi.
Tuz basarsın elin bana değdi mi.
Çok istedim sana kalbî sevgimi,
Açsam dedim açamadım efendim.